چندين هزار كتاب كه در زمان حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم تصنيف كرده بودند آن چهار صد كتاب را اعتبار كردند و آنها را اصول ناميدند چنان كه در مقدمه گذشت و بواسطه تذكار ذكر كرده مىشود بعضى از اوقات .
و يك صنف از اصناف وزغه را سام ابرص مىگويند و آن را عجم آفتاب پرست مىگويند چون غالب اوقات در صحرا رو به آفتاب دارد و سام ابرص يعنى صاحب زهر پيس ، هم زهر دارد و هم بدنش سياه و سفيد است گوييا پيسى دارد .
( وسأله يعقوب بن عثيم عن سام ابرص وجدناه فى البئر قد تفسّخ فقال انّما عليك ان تنزح منها سبع دلاء فقال له فثيابنا قد صلَّينا فيها نغسلها و نعيد الصّلاة قال لا ) و يعقوب از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه سؤال كرد چون آن حضرت از پيش گذشته بود و احتمال حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه نيز دارد و چون پيشتر از آن حضرت احوال چاه پرسيده بود كه سام ابرصى را در چاه يافتم كه از هم پاشيده بود حضرت فرمود كه بيش از اين بر تو نيست كه هفت دلو آب بكشى پس عرض نمود كه جامهائى كه به آن آب شسته‌ايم مرتبه ديگر بشوييم و نماز را اعاده كنيم حضرت فرمودند كه نه و ظاهر از نزح از جهت زهر باشد نه از جهت نجاست .
( والعظاية اذا وقعت فى اللبن حرّم اللَّبن و يقال انّ فيها السّمّ ) كه آن نيز از اصناف وزغه است و اكثر اوقات در معموره مىباشد مار مالى مىگويند اگر در شير افتد آن شير حرام مىشود و مىگويند كه زهر دارد و چون در شير مىافتد زهر خود را بشير مىدهد و تجربه كرده‌ايم كه تأثير زهرش در شير بيشتر از چيزهاى ديگر است و اين عبارت موثقه عمار است .
و در تهذيب و قال است و اين اظهر است كه حضرت صادق ( ع ) فرموده باشد و متعارف نيست كه بفرمايند كه همچنين مىگويند مگر وقتى كه

282