البول و العذرة و الدّم فقال طين المطر لا ينجس ) و سؤال كردند از حضرت صادق صلوات الله عليه از گل باران كه به جامه مىرسد و در آن بول ، و غايط ، و خون هست چنان كه متعارف است ، و در كوچها مىباشد . حضرت فرمودند كه گل باران از اين نجاسات نجس نمىشود يا جامهء شما را نجس نمىكند .
و حمل كرده‌اند كه در حال آمدن باران مراد است اگر عين نجاسات باشد و بعد از باران اگر عين نجاسات نمانده باشد باران آن را پاك كرده است ، و در حال آمدن هر چند نجاست باشد ضرر ندارد و سرايت به گل نمىكند چون باران به منزلهء آب روان است . و آيات گذشت كه آب آسمان مطهر است .
( وسأل علىّ بن جعفر اخاه موسى بن جعفر صلوات الله عليهما عن البيت يبال على ظهره و يغتسل من الجنابة ثمّ يصيبه المطر أيؤخذ من مائه فيتوضّأ به للصّلاة فقال اذا جرى فلا باس به ) بسند صحيح روايت نموده است على بن جعفر كه سؤال كرد از برادرش حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليهما كه هر گاه خانهء بر پشت بام او هميشه بول كنند ، و غسل جنابت كنند « و غالب اوقات سؤال غسل جنابت از جهت ازاله منى است » و باران مىآيد آيا از آن آب باران وضو مىتوان ساخت از جهت نماز ، حضرت فرمودند كه هر گاه باران آن مقدار بيايد كه جارى شود باكى نيست ، و بام را پاك مىكند و آب آن نيز پاك است .
و محتملست كه مراد اين باشد كه تا باران مىآيد آن آب پاك است ، اما اول اظهر است و موافق احاديث ديگر است . و اين حديث بحسب مفهوم دلالت مىكند كه اگر باران جارى نشود پاك نمىكند چنين جائى را كه بسيار بول كرده باشند ، و ازاله منى كرده باشند .
و شيخ طوسى استدلال كرده است به اين حديث كه تا باران از ناودان روان

215