در شروع بشرح كتاب من لا يحضره الفقيه كه از مصنفات سعيد شيخ فقيه ابو جعفر محمد بن علىّ بن الحسين بن موسى بن بابويه قمى رحمة الله عليهم اجمعين است .
بسم الله الرّحمن الرّحيم يعنى استعانت يا تبرك مىجويم در افتتاح كتاب يا در تاليف آن باسم واجب الوجود بالذاتى كه مستجمع جميع كمالاتست و بخشاينده است در دنيا و عقبى به نعماى ظاهره بر همه عالميان از مؤمنان و كافران ، و مهربانست بر مؤمنان در دنيا به توفيقات و هدايات و در آخرت به ادخال ايشان در بهشت در اعلى درجات .
بدان كه حق سبحانه و تعالى چون كتاب خود را مفتتح به بسم الله نمود ارشاد نموده است ايشان را كه در ابتداء كتب خود بلكه جميع افعال خود افتتاح به آن نمايند .
و در خبر مشهور از حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله وارد شده است كه هر امرى كه اهتمامى ايشان او باشد و در آن امر ابتدا به بسم الله يا

127