< فهرس الموضوعات > باب كراهة المقام عند المشعر بعد الإفاضة < / فهرس الموضوعات > باب كراهة المقام عند المشعر بعد الإفاضة ( روى ابان عن عبد الرّحمن بن أعين عن أبي جعفر صلوات الله عليه انّه كرّه ان يقيم عند المشعر بعد الإفاضة ) ( 1 ) اين بابى است در مكروه بودن أقامت در مشعر بعد از روان شدن حاجيان در موثق كالصحيح كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كراهت داشتند كه كسى در مشعر بماند بعد از روان شدن مردمان . بلكه از أحاديث بسيار ظاهر مىشود كه سنت است بار كردن و روانه شدن پيش از طلوع آفتاب و ليكن از وادى محسّر نمىگذرند تا آفتاب طالع شود و مستحب است كه أمير حاج بر ابتداى مشعر الحرام متصل به وادى محسّر بايستد و نظر به كوه بر ابرش كه بالاى مسجد خيف است اندازد كه چون آفتاب بر أو افتد روانه شود و مردمان از عقب روانه شوند و پيادگان هروله كنند در وادى محسّر و سواران شتران را تند ترك بدوانند تا صد قدم كه وادى محسّر است بعد از آن هموار بيايند تا به جايى كه فرو مىآيند در منى . و كيفيت نزول و دعاهاى عرفات و مشعر و منى و غير آن در باب سياق مناسك حج مفصلا خواهد آمد ( و لا يجوز للرّجل الإفاضة قبل طلوع الشّمس و لا من عرفات قبل غروبها فيلزمها دم شاة ) ( 2 ) و جايز نيست مرد را كه روانه شود از وادى محسّر پيش از طلوع

209