< فهرس الموضوعات > باب الوقت الَّذى يحلّ فيه الافطار و تجب فيه الصّلاة < / فهرس الموضوعات > باب الوقت الَّذى يحلّ فيه الافطار و تجب فيه الصّلاة ( 1 ) اين بابى است در بيان وقتى كه حلال است در آن وقت افطار نمودن و واجبست نماز شام كردن و غرضش از اين عبارت آنست كه وقت افطار وقت نماز است و در وقت نماز گفت كه به غروب شمس واجب مىشود يعنى قرص پنهان شود ، در افطار نيز چنين است و پيشتر مذكور شد كه احاديث بسيار وارد شده است كه غروب شمس بذهاب حمره مشرقى حاصل مىشود مع هذا حق سبحانه و تعالى فرموده است كه روزه را تمام كنيد تا شب و در عرف وقت غروب قرص را شب نمىگويند اگر چه حقيقت شرعى مقدمست بر عرفى ليكن عمده در اينجا آنست كه عامه غروب را غيبوبت قرص مىدانند و ظاهر آنست كه اخبارى كه موافق ايشان وارد شده محمول بر تقيه باشد خصوصا در اينجا كه نهايت تصريح غيبوبت قرص است و احاديث بسيار وارد شده است كه غيبوبت قرص بذهاب حمره مشرقيه است كه چون اثر آفتاب كه سرخى است باقى است و بر بخارات تابيده است گويا كه قرص هنوز فرو نرفته است .
( و روى عمرو بن شمر عن جابر عن ابى جعفر صلوات الله عليه قال قال رسول الله صلَّى الله عليه و اله اذا غاب القرص افطر الصّائم و دخل وقت الصّلاة ) ( 2 ) مرويست در ضعيف از جابر كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله

455