آن چه مانده است از ماه يعنى قضاى زمان پيشتر نمىبايد كرد او را .
( و روى صفوان بن يحيى عن العيص بن القاسم قال سالت ابا عبد الله صلوات الله عليه عن قوم اسلموا فى شهر رمضان و قد مضى منه ايّام هل عليهم ان يصوموا ما مضى منه او يومهم الَّذى اسلموا فيه فقال ليس عليهم قضاء و لا يومهم الَّذى اسلموا فيه الَّا ان يكونوا اسلموا قبل طلوع الفجر ) ( 1 ) و در حسن كالصحيح و در صحيح منقول است از عيص كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از قومى كه مسلمان شوند در ماه رمضان و حال آن كه چند روز از ماه گذشته باشد آيا بر ايشان واجبست كه گذشته ها را قضا كنند يا آن روزى كه مسلمان شده‌اند بگيرند اگر چيزى نخورده باشند يا قضا كنند اگر خورده باشند پس حضرت فرمودند كه بر ايشان نيست قضا ايام گذشته و نه قضا و اداء آن روزى كه در آن مسلمان شده‌اند مگر آن كه پيش از طلوع فجر مسلمان شوند كه آن روز را اداء مىگيرند و اگر خورده باشند قضا مىكنند آن را .
و در حديث ضعيفى از حلبى منقول است كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه سؤال كردم از شخصى كه در ميان ماه رمضان مسلمان شود حضرت فرمودند كه هر چه فوت شده است قضا كند آن را و حمل كرده‌اند بر آن كه آن چه بعد از اسلام از او فوت شده باشد قضا كند يا استحبابا و احتمال تقيه هست چون بعضى از عامه قايل شده‌اند و بعضى از خاصه گفته‌اند كه اگر پيش از ظهر مسلمان شود و چيزى نخورده باشد آن روز را روزه مىگيرد و اگر خورده باشد قضا مىكند ممكن است كه حمل كنند اين حديث را بر مذهب خود و ليكن هر گاه حلبى و ديگرى روايت كرده باشند كه آن روز را نيز قضا نمىكند ناچار است كه اين حديث را حمل بر استحباب يا تقيه كنيم .

454