< فهرس الموضوعات > باب الصّوم للرّؤية و الفطر للرّؤية < / فهرس الموضوعات > باب الصّوم للرّؤية و الفطر للرّؤية ( 1 ) اين بابى است در بيان آن كه روزه داشتن وقتى است كه ماه را به بينند ، و روزه خوردن در شوال وقتى است كه ماه را به بينند و بحسب ظاهر اين قول مخالف اقوال غير مشهوره است و ليكن اعتقاد صدوق آنست كه به همه عمل مىبايد كرد به آن كه تا ماه را نه بينيم قصد واجب نمىتوانيم كرد پس اگر شب سىام ماه را نه بينند واجب نيست روزه گرفتن اما ملاحظه مىكنيم كه اگر ماه شوال را در شب سى و يكم به بينند و ماه رمضان را سى روز روزه گرفته باشند كاشف مىآيد كه يك روز ماه رمضان را خورده‌اند و يك روز شوال را گرفته‌اند پس در اين صورت بعوض آن چه خورده است يك روز را قضا مىكند زيرا كه بحسب احاديث آينده مىبايد كه شعبان بيست و نه باشد پس مىبايست كه شب سى ام به بينند و به تشأم اعمال مردمان چنين شده است كه ماه رمضان پيدا نشد پس قضا بايد كرد و چون صدوق مىخواهد كه مهما أمكن جمع بين الاخبار كند چنين مىكند و جمعى كه اصحاب عددند اين اخبار را ترك مىكنند كه همه از روى تقيه وارد شده است و صدوق نيز خواهد گفت .
( روى محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات الله عليه قال اذا رأيتم الهلال فصوموا فاذا رأيتموه فافطروا و ليس بالرّأى و التّظنّي . ) * و ليس الرّؤية ان يقوم عشرة نفر ينظرون فيقول واحد منهم هو ذا هو ) *

433