< فهرس الموضوعات > باب ما جاء فى مانع الزّكاة < / فهرس الموضوعات > باب ما جاء فى مانع الزّكاة ( 1 ) اين بابى است در بيان آيات و احاديث كه در عقوبات نادهنده زكات وارد شده است همين آيه كافى است كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه « * ( الَّذِينَ ) * الخ » [1] يعنى آن جماعتى كه جمع مىكنند طلا و نقره را و صرف نمىكنند آن را در راهى كه حق سبحانه و تعالى فرموده است از زكات و خمس و نذور و كفارات و غير اينها اگر چه در بسيارى از اخبار وارد شده است كه اين آيه در منع زكات وارد شده است چون ممكن است كه فرد باشد يا در آن وقت بغير از زكات واجب نشده باشد چون لفظ عامست كه صرف نكنند در راه خدا پس بشارت ده ايشان را به عذابى دردناك روزى باشد كه سرخ كنند زرها را در آتش جهنم و داغ كنند به آن زرها پيشانيهاى ايشان را و پهلوهاى ايشان را و پشتهاى ايشان را و به ايشان گويند اين است كه آن چه را جمع كرديد از جهت خود پس بچشيد آن چه را جمع مىكرديد ، و نكته گفته‌اند كه عذاب پيشانى از جهة گره زدن است بر روى فقرا ، و پهلوها از جهت پهلو به ايشان كردن از هر طرفى كه آيند و بعد از آن پشت بر ايشان كردن و وجوه ديگر گفته‌اند .
( روى حريز عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه قال ما من ذي مال ذهب او فضّة يمنع زكاة ماله الَّا حبسه الله عزّ و جلّ يوم القيمة بقاع قرقر و سلَّط عليه شجاعا اقرع يريده و هو يحيد عنه فاذا راى انّه لا ) *

[1] آل عمران - 180 .

448