مقدمه مؤلَّف ميرزا أبو القاسم بن محمد حسن جيلانى ، معروف به محقّق قمى و ميرزاى قمى ( 1156 - 1231 ق ) [1] از شاگردان مبرّز سيد حسينِ خوانسارى جدّ صاحب روضات و آقا محمد باقر وحيد بهبهانى و از مراجع بنامِ زمان خود بوده است . مهمترين تأليف أو قوانين الأصول است و به همين جهت به ميرزاى صاحب قوانين هم معروف است .
سه اثر مهمِ ديگرِ ميرزا ، مناهج و غنائم و جامع الشتات است . جز اينها ، وى بسيارى از فروع مورد ابتلا را در رساله هاى خاص مورد بحث قرار داده است . موضوع يكى از اين رساله ها غناست . به جز اين رساله ، در جامع الشتات نيز به دو استفتا دربارهء غنا ، به اين شرح پاسخ گفته است :
سؤال غنا كه شرعاً مذموم است ، كدام است ؟ استماع مراثي و قرآن كه لرزش آواز باشد ، چه صورت دارد ؟
جواب اظهر در غنا رجوع به عرف است . يعنى آنچه را در متعارف

[1] وحيد بهبهانى ، شرح حال ميرزاى قمى .

703