سؤال كردم كه غنا در عيد ماه رمضان وعيد قربان و در عيش و نشاط و جشنهايى كه رو مىدهد جايز است ؟ فرمودند : باكى نيست و مفسده‌اى ندارد ؛ مادامى كه قبيحى بدان ضمّ نشده باشد يعنى هرگاه قبيحى بدان غنا ضمّ نشده جايز است و اين مأخوذ است از قوله تعالى : * ( « لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا » ) * [1] يعنى « شيئاً قبيحاً » وا ين در حقيقت به همان معناست كه غنا قصورى ندارد مادامى كه معصيتى با آن نباشد چنانچه در حديث سابق گذشت و دانستى كه اصل در اشيا جواز و اباحه است تا حرمتش ظاهر شود به حديث « كلّ شيء مطلق حتّى يرد فيه النهي » [2] كه در فقيه در باب اذان و اقامه واقع شده .
تنبيه مناظره‌اى است ميان جمعى كه غنا را مطلقاً حرام مىدانند كه اصحاب فصل اولند و جماعتى كه بعض افراد غنا مثل غناى در قرآن و ذكر و آنچه به خدا نزديك كند جايز مىدانند كه اصحاب فصل ثانىاند .
بر متتبّع خبير و عارف بصير به طريق استدلال بر احكام شرعيّه ، مخفى نخواهد بود كه قصهء بيست و هفت حديثى كه دلالت بر استحباب صَوت حَسَنْ در قرآن مىكند ، مثل « اقْرَؤوا القُرآن بِصَوت حَسَنٍ » و « إنّ لِكُلّ شَيء حِليَة و حِليَةُ القُرآنِ الصوتُ الحَسَن » [3] و از بعضى مدح صوت حسن مطلقاً ظاهر مىشود مثل : « ما بَعَثَ الله نَبيّاً إلَّا حَسَن الصوت » [4] و « من أجمل الجمال المرء الشعر الحسن و الصوت الحسن » . [5] و بعضى بر جوازِ بعضى از افراد غنا مثل

[1] مريم ( 19 ) : 28 .
[2] الفقيه ، ج 3 ، ص 341 ، ح 4208 در فقيه در باب اذان و اقامه يافت نشد .
[3] كافى ، ج 2 ، ص 615 ، ح 9 .
[4] كافى ، ج 2 ، ص 616 ، ح 10 .
[5] كافى ، ج 2 ، ص 615 ، ح 8 .

396