ناچيز مىگردانيم . واى بر شما ! به سبب آنكه ما را به اوصافى كه لايق شأن ما نيست متّصف مىسازيد » .
پس حضرت فرمود : واى بر كسى كه حرف كسى در غيبت او گويد ! [1] مقصد آنكه غنا لهو و مذموم است . چنانچه اشاره در اين آيهء كريمه شده .
دوازدهم :
ابراهيم [ بن ] محمد همدانى [ مدنى ] روايت مىكند از شخصى كه سؤال از غنا كردند ، حضرت جواب فرمودند كه داخل خانه هايى مشويد كه خدا اعراض از اهل آن خانه ها كرده است . [2] سيزدهم :
عنبسة بن مُصْعَب از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه حضرت فرمودند كه شنيدن لهو و غنا ، مىروياند نفاق را در دل ، چنانچه آب زرع را مىروياند . [3] و اين مَجاز عقلى است . چه ، خدا مىروياند به سبب آب .
چهاردهم :
يونس روايت مىكند كه سؤال كردم از خراسانى عليه السلام و گفتم كه عباسى [ هشام بن ابراهيم عباسى ] ذكر كرد كه تو رخصت داده‌اى در غنا ، حضرت فرمودند كه دروغ مىگويد زنديق . من [ امام رضا عليه السلام ] همچنين نگفتم براى او . آرى سؤال كرد مرا از غنا ، من جواب او گفتم كه مردى از حضرت امام محمد باقر عليه السلام سؤال از غنا كرد ، پس حضرت جواب او گفت : كه اى فلان ! زمانى كه خداى تعالى جدا كند حق [ را ] از باطل ، آيا غنا داخل حق خواهد بود يا باطل ؟ پس گفت كه غنا البته داخل باطل خواهد بود . پس گفت حكم كردى

[1] كافى ، ج 6 ، ص 433 ، ح 12 .
[2] كافى ، ج 6 ، ص 434 ، ح 18 .
[3] كافى ، ج 6 ، ص 434 ، ح 23 .

350