إسم الكتاب : غنا ، موسيقى ( عربي - فارسي ) ( عدد الصفحات : 884)
* ( وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْه مَسْؤُلًا » ) * [1] « كه گوش و چشم و دل سؤال كرده مىشوند » . آن مرد كه اين را از آن حضرت شنيد ، متنبّه شد و گفت : گويا من هرگز اين آيه را نشنيدهام ، نه از عربى و نه از عجمى . لا علاجم كه عَوْد نكنم به چنين فعلى كه سابق مىكردم ان شاء الله به درستى و تحقيق كه طلب آمرزش از خدا مىكنم . پس حضرت به آن مرد فرمود كه برخيز و غسل كن و نماز كن هر قدر كه خواهى ، چرا كه اين گناه عظيمى بود كه مىكردهاى . چه بسيار بد حال بودى اگر بر اين كار مىمردى ، شكر و حمد خدا به جاى آور به شكرانهء توفيق ترك اين فعل شنيع . و از خدا توبه و استغفار در خواه از هر فعلى كه خدا را خوش نيايد . زيرا كه كارى كه خدا را از آن خوش نيايد ، قبيح است و قبيح را واگذار از براى اهل آن قبيح ، يعنى بدى را به بدان واگذار ، چرا كه هر كارى به كسى نسبت دارد نيكى به خوبان و بدى به بدان . پس بدى مكن تا از بدان شوى . [2] ششم : ابن بابويه قدس سره به طريق ارسال و صاحب كافى از ابى بصير نقل كرده و اگر چه ابى بصير مشترك است ميان ليثِ مرادىِ ثقه و يحيى بن قاسمِ غير ثقه ؛ امّا چون مكرر اين تفسير از معصوم واقع شده اگر متواتر المعنى نباشد مستفيض خواهد بود پس قصورى ندارد گفت : سؤال كردم از امام جعفر صادق عليه السلام از قول حق تعالى كه فرموده : * ( « فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الأَوْثانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ » ) * فرمودند : زور غناست . [3] هفتم : ابى اسامه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت نموده كه