دليل ششم : قال الله تعالى : * ( « أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ . وَتَضْحَكُونَ وَلا تَبْكُونَ . وَأَنْتُمْ سامِدُونَ » ) * [1] شيخ طبرسى گفته كه مراد از حديثى كه از آن تعجب و خنده مىكنند ، غناست . و مروى است كه كفّار ، غنا مىكردند تا آنكه مردم را از شنيدن قرآن باز دارند ؛ و از عكرمه كه از مفسّرين است و در كشاف نيز مذكور است كه بعضى براى جاريهء خود گفتند : « اسْمِدي » يعنى « غَنّي » و تفسير « سامِدُون » به غنا كنندگان در كتب لغت مذكور و از ابن عباس اين تفسير هم منقول است . اگر كسى گويد اين آيات كه شما آورديد ، نصّ در حرمت غنا نيست ، چه تفسير و تأويل ديگر دارد ؟ جواب آنكه مقصود ، استدلال به كلّ واحد از اين آيات نيست ، بلكه مطمح نظر از ذكر مذكورات ، تأييد است نه دليل ، چه حرمت غنا فى الجمله متّفق عليه است و محتاج به دليل نيست . [ ب : دلايل روايى ] امّا دلايل از احاديث و حجّت بر حرمت غنا ، از اخبار مستفيضه بلكه از متواتره به حسب معنا از طريق خاصّه و عامّه بسيار است . امّا اقتصار بر طريق خاصّه مىكنيم . هر چند حرمت غنا فى الجمله از غايت شهرت ، محتاج به ذكر