و اين حديث شريف هم از احاديث صحيحه است .
يعنى : رَيّان بن الصلت عليه الرحمه گفت : پرسيدم از حضرت امام رضا عليه السلام روزى در خراسان كه : اى سيّد من ! بدرستى كه هشام بن ابراهيم عبّاسى حكايت مىكند از تو كه تو او را رخصت داده‌اى در باب شنيدن غنا و خوانندگى . پس آن حضرت عليه السلام فرمود كه : دروغ گفته آن زنديق . در اين مسأله از من سؤال كرد ، من در جواب او گفتم : مردى اين مسأله را پرسيد از حضرت ابى جعفر عليه السلام ، آن جناب در جواب آن مرد گفت كه : هرگاه خداى تعالى جدا كند ميان حق و باطل ، غنا در كجا خواهد بود ؟ آن مرد گفت : غنا با باطل خواهد بود . پس حضرت ابى جعفر عليه السلام به آن مرد گفت كه : بتحقيق كه تو خود حكم كردى .
فايده در قول آن حضرت كه نسبت به هشام بن ابراهيم عبّاسى گفته كه « دروغ گفته آن زنديق » ، اشارهء لطيفه بر مدّعا ، كه حرمت خوانندگى است ، ظاهر است و شكَّى نيست كه اين حديث صحيح هم دلالت بر حرمت غنا دارد مطلقاً خواه در قرآن و خواه در غير آن .
الحديث الرابع عشر قال ثقة الإسلام محمّد بن يعقوب الكلينيّ رحمة الله عليه في الكافي :
عدّة من أصحابنا ، عن سَهْل بن زيادٍ ، عن عليّ بن ريّان ، عن يونُس ، قال : سألتُ الخُراساني صلوات الله عليه و قلتُ :

228