إسم الكتاب : غنا ، موسيقى ( عربي - فارسي ) ( عدد الصفحات : 884)

إسماعيل ، عن ابن مُسْكانَ ، عن محمّد بن مُسلمٍ ، عن أبي جعفر عليه السلام ، قال : سَمِعْتُه يقولُ : « الغِناءُ مِمّا وَعَدَ الله عَزّ و جلّ عليه النارَ » و تَلا هذه الآية : * ( « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ الله » ) * [1] إلى آخر الآية . [2] يعنى : محمّد بن مسلم گفت كه : شنيدم از حضرت امام محمّد باقر صلوات الله عليه كه فرمود : « غنا از آن گناهانى است كه حضرت حق تعالى وعده كرده است به ازاى آن آتش جهنّم را » و آن حضرت صلوات الله عليه تلاوت فرمود آيهء * ( « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ » ) * را تا آخر ( و ترجمهء اين آيه در فصل سابق مذكور شد ) .
بيان از اين حديث نيز مفهوم مىشود كه خوانندگى كردن حرام است مطلقاً ، خواه در قرآن و خواه در غير آن ، و مستفاد مىشود كه آيهء شريفهء * ( « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي » ) * تا به آخر در مذمّت غنا نازل شده است ، و اين هم ظاهر مىشود كه غنا كردن مطلقا خواه در قرآن و خواه در غير آن از گناهان كبيره است مُنضمّاً إلى بعض الروايات ؛ از جهت آنكه حضرت الله تعالى در اين آيه مرتكب غنا را به عذاب جهنّم وعده كرده است و هر گناهى كه حضرت حق تعالى فاعلِ آن را در قرآن مجيد به عذاب جهنّم وعده فرموده باشد ، آن گناه از گناهان كبيره است همچنانكه محقّقين بر آن رفته‌اند .
و از جملهء احاديثى كه دلالت مىكند بر اينكه خوانندگى خواه در قرآن

[1] لقمان ( 31 ) : 6 .
[2] الكافي ، ج 6 ، ص 431 ، باب الغناء ، ح 4 .

217