فصل پنجم در قول فقهاى شيعه و علماى اماميه ( رضوان الله عليهم اجمعين ) در اينكه غنا حرام است مطلقا ، خواه در قرآن و خواه در غير آن ؛ خاتمه در بيان بعضى از احاديث كه بعضى مستند خود ساخته‌اند در مباح بودن غنا بلكه در سنت بودن غنا در قرآن ، و جواب آن .
نسخه ها از اين رساله پنج نسخه خطى مىشناسيم :
1 نسخهء شماره 5511 كتابخانه شماره 1 مجلس شوراى اسلامى . اين نسخه را اسماعيل بن پرويز شاگرد نويسنده در 1098 ( در حيات استادش ) تحرير كرده است ( فهرست مجلس ، ج 16 ، ص 410 ) .
2 نسخهء شماره 1 / 5672 كتابخانهء مجلس شوراى اسلامى . اين نسخه ناقص الآخر است و داراى خط خوردگى و اصلاح فراوان است و شايد خط خودِ مؤلف باشد . ( فهرست مجلس ، ج 17 ، ص 125124 ) .
3 نسخهء شماره 22 / 8839 كتابخانهء آية الله مرعشى قدس سره ( فهرست مرعشى ، ج 23 ، ص 3130 ) .
4 نسخهء شماره 2 / 591 كتابخانهء ملى ملك ، تحرير 1114 . اين نسخه با رسالهء تحريم غناء ملا اسماعيل خواجوئى در يك مجموعه قرار دارد ( فهرست ملك ، ج 5 ، ص 91 ) .
5 نسخهء شماره 17 / 570 كتابخانهء مرحوم آية الله صفائى خوانسارى ( فهرست هزار و پانصد نسخه ، ص 269 ) .
در مقدمهء تصحيح گزيدهء كفاية المهتدى ( ص دوازده ) پنداشته شده كه

193