عوض به واهب ردّ كند اگر چه بعضى از عين موهوبه باشد و واهب نيز قبض كند هبه لازم مىشود . و لكن هبه معوّضه ، بر سه قسم است :
يكى - آن كه عوض داخل صيغه نباشد و شرط در ضمن عقد ديگرى نيز نشده باشد و لكن متّهب خود بعد از قبض ، چيزى به قصد عوض بدهد .
دوّم - آن كه در ضمن صيغهء هبه شرط شود مثل اين كه واهب بگويد :
« وهبتك هذا المتاع به شرط ان تعطينى درهما » .
يعنى : بخشيدم به تو اين متاع را به شرط اين كه تو نيز ، عطا كنى به من يك درهم .
پس متّهب فورا گويد : « قبلت هبة هذا المتاع به شرط ان اعطيك درهما » .
يعنى : قبول كردم بخشيدن تو به من اين متاع را به شرط اين كه عطا كنم به تو يك درهم را . و اين دو قسم اجماعا صحيح است .

267