* ( خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ ) * [1] : و ذلك ان المسلمين كانوا ينكحون في اهل الكتاب من اليهود و النصارى و ينكحونهم حتى نزلت هذه الآية نهيا ان ينكح المسلم من المشرك او ينكحونه .
و متعدّى به فى نيز ، در همين حديث شده . پس اگر بنا بر احتياط باشد ، او [ آن ] را نيز بايد مراعات كرد . و در قواعد علَّامه نيز ، متعدّى به فى استعمال شده . و در وسايل نيز باب « انّه لا يجوز ان ينكح ابو المرتضع فى اولاد صاحب اللَّبن » فرموده .
و لكن ممكن است كه فى از براى تعديه نباشد ، بلكه از براى ظرفيّه باشد ، يعنى : نكاح نكند در ميان اولاد صاحب لبن يكى از آنها را . و لكن در حديث چون كه « ينكحونهم » بعد از آن فرموده ، پس احتمال ظرفيّه ضعيف است .
و امّا تعديه به لام ، پس تا به حال نديده‌ايم .

[1] سورهء بقره آيهء 221 .

184