متعارف شده كه معظم ( 1 ) ايرادات بر مطلبى را ، ايراد مىكنند و بعد از آن مىگويند : « على أنّه مخالف الأصل او مخالف الظَّاهر » . يعنى : علاوه بر اين كه ، آن مطلب مخالف اصل است يا مخالف ظاهر است . پس غير اعظم را علاوه قرار مىدهند . و لكن در اين صورت مدخول على ، استعلاء بر ما قبل وى [ آن ] مىنمايد . و اين معنى را در مغنى اللَّبيب و صحاح و قاموس و مجمع البحرين كه معانى على را استقصاء نموده‌اند ، ذكر نكرده‌اند امّا بسيار متداول است در ميان علماء ، و مناسب مقام نيز هست . زيرا كه شرط ، علاوه بر ثمن است ( 2 ) و جزء وى [ آن ] نيست ، و صداق نيز ، علاوه بر أجزاء نكاح است . و لكن ظاهر اين است كه معنى على در اين استعمال نيز ، استعلاء ما قبل او [ آن ] است بر ما بعد او [ آن ] . يعنى آن ادلَّه كه

174