يكون هذا الشّخص مع فرسه هذا محلَّلا » .
يعنى : بر اين شرط كه اين شخص معيّن ، با اين اسبش محلَّل باشد .
پس آن ديگرى نيز بعد از مبلغ ، همين عبارت را بگويد و اگر عوض از اجنبى باشد ، بگويد : « سابقتكما ( 1 ) على هذين الفرسين » تا آخر .
پس اين دو نفر هر دو قبول را به نحوى كه مذكور شد ، فورا بگويند . و معنى « سابقت » در اين صورت ، به مسابقت واداشتم شما را ، مىشود .
هم چنان كه در مساقات معنى « ساقيتك » ، به خدمت كردن اين اشجار وا داشتم ترا ، بود . و اقسام بسيارى از براى اين عقد هست به حسب تعليق و زيادتى اهل مسابقه ، از دو نفر ( 2 ) و خلوّ از عوض و غير اينها ، كه از آن چه مذكور شد ، دانسته مىشود .

150