كه جان و مال و عيال ايشان هدر ( 1 ) مىشود و ايشان را نيز امان مىتوان داد .
و صيغهء امان اين است كه امام عليه السّلام يا نائب وى بفرمايند :
« امنتك ( 2 ) ( بمدّ الالف ) سنة ( 3 ) من القتال و النّهب ( 4 ) و ساير أنواع الأذى » .
يعنى : امان دادم ترا يك سال از جنگ و جدال غارت و ساير اذيّتها .
و آن كافر مىگويد : « قبلت الأمان سنة من القتال و النّهب و ساير أنواع الأذى » .
يعنى : قبول كردم امان ترا يك سال از جنگ و جدال و غارت و ساير اذيتها .
و اين صيغه از جانب امام ( ع ) لازم الوفاء است و از جانب كافر جايز است ، كه مىتواند بر هم زند و قتال نمايد . و لكن مادامى كه بر هم نزده است ، مال و جان و عيال وى در امان است ، كه اگر احدى بر او اذيّت نمايد آثم است . و در اين صيغه ، لفظ شرط نيست ( 5 ) بلكه با اشاره و كتابت و مانند

44