عينى كه خمس و مال امام ( ع ) تعلَّق گرفته ، ردّ كرد و اگر عين تلف شده باشد ، قيمتش را [ ردّ كند ] و همچنين است مظالم كه اگر عين وى باقى است ، بايد همان عين را از جانب مالكش تصدّق نمايد . و اگر عيناش تلف شده باشد ، قيمت يوم التلف را از نقدين كه طلا و نقره مسكوك است ، ضامن است و از غير نقدين نمىتواند ردّ كند مگر با مستحقّى مصالحه نمايد .
و خمس و مال امام ( ع ) نيز چنين است . دويّم از ايقاعات ابراء است .
و معنى وى [ آن ] بريء كردن شخصى است ذمّه شخص ديگرى را از حقّى كه بر او دارد چه حقّ مالى ، مثل دين و مانند اين [ آن ] ، و چه غير مالى مثل غيبت و بهتان و حقّ القصاص و حقّ الأبوّة و الأموّة و حقّ الاطاعة از زوج بر

288