دوّم از عقود جايزه وديعه است .
و حقيقت وديعه در نزد فقهاء ( 1 ) ، عقدى است كه افاده مىكند استنابه در حفظ را ، هم چنان كه علَّامه مرحوم در قواعد فرموده . و مقصود آن است كه سواى حفظ آن مال ، تصرّف ديگر به هيچ وجه جايز نيست .
و در لسان عوام امانت مىگويند و امّا در لسان فقها ، امانت اعمّ است از آن . بلكه هر عقدى كه ضمانت نداشته باشد بىتفريط و افراط ، او [ آن ] را

217