و اجاره چهار ركن دارد ( 1 ) : متعاقدان ، و صيغه ، و منفعت ، و اجرت . و در دو تاى اخير ، تعيين ، شرط است به حيثيتى كه معظم غرر يعنى جهل مرتفع شود يعنى آن چه كه اجرت در زياد و كمى او تفاوت مىكند بايد تعيين شود مثل بيع .
و در صيغهء اجاره ايجاب از صاحب منفعت است و قبول از صاحب عوض و اوّلى را مؤجر ( 2 ) و مكرى و مكارى و ثانى را مستأجر و مستكرى گويند . پس صاحب منفعت مىگويد : « آجرتك هذه الدّار سنة بالمبلغ المعلوم » .
يعنى : اين عمارت را واگذار نمودم به تو كه يك سال استيفاء منافع وى [ آن ] نمائى كه آن منافع را منتقل نمودم به تو به مبلغ معلوم . پس مستأجر فورا بگويد : « قبلت الإجارة سنة ( 3 ) بالمبلغ المعلوم » .
يعنى : قبول كردم واگذار نمودن تو اين عمارت را به من كه يك سال استيفاء منافع وى را كه منتقل به من نمودى نمايم به مبلغ معلوم .

115