و اگر ثابت شود كه كسى مرتكب اين نوع تقصيرات شده مجازات مىيابد ، و نيز مجازات مىشوند كسانى كه تهمت زده‌اند . . آنها به كودكان نيز مىآموزند كه به ميانه روى خو كنند . .
و آنها به كودكان مىآموزند كه مطيع رؤسا باشند ، و اين تربيت مؤثر است زيرا كودكان مىبينند كه بزرگتران هم خود فرمانبردارند . » [1] اما بنتام اگر چه صراحتا دخالت دولت را در تربيت كودكان جايز نمىشمارد ، ولى اين نه به اين معنا است كه ايشان هر گونه دخالت را ممنوع مىدانند ، بلكه مقصودشان اين است كه دولت نبايد به جاى پدران تربيت و مسئوليت كودكان را به عهده بگيرد . و اما اگر پدران وجود نداشتند ، ( يا اين كه صلاحيت تأديب و جلوگيرى از بزهكارى كودكان را نداشتند ) در اين صورت به نظر نمىرسد كه بنتام با دخالت دولت مخالفت بورزد . دليل روشنى كه براى اين ادعا مىتوان بيان نمود ، نظريه وى در بارهء لزوم ايجاد طرقى است كه اراده‌هاى مردم را از توجه به جرمها جلوگيرى نمايد و براى اين معنى فصلى منعقد ساخته و آن را ضرورى مىداند ، به طور اختصار ما چند جمله از اين فصل را نقل مىكنيم .
« فصل سوم ، در بيان راه‌هاى جلوگيرى از طغيان اراده افراد به جرايم . گفتيم اولين وسيله براى جلوگيرى از طغيان اراده به بزه‌ها توجيه انعطافات انسانى است رو به آن كارها كه به حال عموم اجتماع سودمند است . اين وسيله نتيجهء دانشى است كه بسيار پر پيچ و خم بوده و تعريف آن تقريبا امكان ناپذير مىباشد . .
من بعضى از اين عوامل را كه مىتواند از جرايم جلوگيرى نمايد بيان مىكنم :
1 - ايجاد تنوع در مأكولات و پيشرفت دادن به اقسام كشاورزى براى تهيّهء اين مأكولات .
2 - توليد مشروبات غير مسكر مخصوصا قهوه و چاى ، اين گونه مشروبات اگر چه اشخاص سطحى را از آن جهت كه آنها را از جملهء اشياء تجمّلى محسوب مىدارند قانع

[1] تاريخ ايران باستان ، آقاى پيرنيا ، ص 245

278