در جريان يك دعواى عمومى كه در آن كليّهء تضمينهاى لازم براى دفاع او تأمين شده باشد تقصير او قانونا محرز گردد .
2 - هيچ كس براى انجام يا عدم انجام عملى كه در موقع ارتكاب آن عمل به موجب حقوق ملى يا بين المللى جرم شناخته نمىشده است ، محكوم نخواهد شد . به همين طريق هيچ مجازاتى شديدتر از آن چه كه در موقع ارتكاب جرم بدان تعلق مىگرفت در بارهء احدى اعمال نخواهد شد .
< فهرس الموضوعات > مشتركات < / فهرس الموضوعات > مشتركات :
1 - هر انسانى بىگناه محسوب مىشود تا از طريق قانونى اثبات شود كه او جرمى را مرتكب شده است ، يعنى اصل در هر دو نظام حقوقى برائت از جرم است تا آنگاه كه ثابت گردد .
2 - هر كسى مسئول آن جرمى است كه خود مرتكب آن شده است . اگر چه در حقوق بشر از ديدگاه غرب اين حكم مورد تصريح قرار نگرفته است ولى با نظر به محتواى هر دو بند 2 و 1 ، مىتوان همين حكم را يكى از مشتركات دانست .
3 - يكى از طرق اثبات جرم اين است كه در يك محاكمهء عادلانه اثبات شود . ملاك جرم بودن يك عمل آن است كه آن عمل در موقع ارتكاب ، جرم بوده باشد . اما اگر عملى پيش از ارتكاب و يا بعد از ارتكاب ، جرم محسوب مىشده است نه در موقع ارتكاب ، در اين صورت ، جرم محسوب نخواهد گشت .
4 - مجازات هر جرمى همان است كه در موقع ارتكاب آن جرم مقرّر بوده است .
< فهرس الموضوعات > تفاوتهاى دو نظام حقوق بشر از ديدگاه اسلام و غرب < / فهرس الموضوعات > تفاوتهاى دو نظام حقوق بشر از ديدگاه اسلام و غرب 1 - در حقوق بشر از ديدگاه غرب ماده اى به عنوان اين كه هر كسى مسئول خويشتن است با صراحت ديده نمىشود ولى با نظر به اين كه اصل فوق يك اصل كلى عقلى است و همهء قوانين و حقوقهاى دنيا چه تصريح كنند و چه تصريح نكنند آن را پذيرفته‌اند ، لذا مىتوان گفت اين حكم مورد اشتراك نظر هر دو نظام حقوقى است .
2 - يكى از تفاوتهاى مهمى كه در ميان دو نظام حقوقى بشر وجود دارد اين است كه

209