نام کتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 52
3 - * ( وَما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ ) * [1] ( هر چه كه از خيرات انفاق كنيد بالاخره به خود شما خواهد رسيد ، در اين باره به شما ظلم نمىشود . ) 4 - * ( وَما ذا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِالله وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ الله ) * [2] ( چه خواهد شد بر آنان اگر به خدا و روز باز پسين ايمان بياورند و از آن چه خدا روزيشان كرده است انفاق كنند . ) 5 - * ( وَما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ الله يُوَفَّ إِلَيْكُمْ ) * [3] ( هر چه كه در راه خدا انفاق كنيد به خود شما خواهد رسيد . ) 6 - * ( وَجاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ الله ) * [4] ( در راه خدا هم با اموال و هم با جانهايتان مجاهده كنيد . ) 7 - * ( إِنَّ الله اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ) * [5] ( خداوند جانها و اموال مردم با ايمان را در مقابل بهشت خريده است . ) بيانات گوناگون در لزوم پرداخت مال به نيازمندان آن چه آورده شد ، نمونه اى است از آياتى كه با بيانات گوناگون و صور مختلف ، انفاق به مستمندان را لازم مىشمارد و به بخشيدن مقدارى از مال به بينوايان و مستمندان جامعه فرمان مىدهد . اين آيات ، در بيان لزوم انفاق ، تقريبا به چهار دسته تقسيم مىشوند : 1 - آياتى چند ، مفيد [6] اين معنى است كه لازمهء ايمان به خدا و تقوى ، پرداخت