إسم الكتاب : رسائل فقهى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 346)

تاريكىها و نادانىها مىسپارد . انسانى كه نمىخواهد بداند از كجا آمده است ؟ و چيست آن هدف مقدس كه بايستى نفس خود را در وصول به آن تربيت نمايد در حال مبارزه با خود مىباشد ، او خود را منكر است ، زيرا اساس وجود خود را ناديده مىگيرد و براى دولت هيچ قاعدهء ثابتى وجود ندارد ، مادامى كه به اين قاعده ( رويانيدن بذرهاى عقايد مقدس در دلهاى نوباوگان ) تكيه نكند زيرا آن عدالت كه بر پا دارندهء حيات دولت و نظام آن است ناشى نمىشود ، مگر از عدل خداوندى كه مستند به ذات اقدس او است . پس سزاوار است كه دولت از دوران نخستين كودكان به تربيت آنان سبقت نموده و اين عقايد مقدسه را براى حفظ پاكدامنى آنان در دلهاى كودكان بروياند . بلكه خود قانون نبايد بىاعتنا به اين امر باشد تا در نتيجه مردمى كه ضعف نفس يا اخلاقى زشت دارند ، آن عقايد را فراموش كنند يا از درون آنان معدوم گردد . هر تربيتى كه دينى نيست ناقص و باطل است . هر دولتى كه شهروندان آن از اين عقايد با عظمت اعراض كرده‌اند در معرض هلاكت مىباشند . حقيقت چنان نيست كه برخى سياستمداران عوام گمان مىكنند كه دين را وسيلهء حكومت خود قرار دهند ، نه هر گز ، بلكه جوامع و دولتها بيش از آن نياز به دين دارند كه تنها براى نظم جامعه آن را منظور بدارند . » [1] اگر در اين جملات افلاطون و بيانات بنتام با كمى دقت توجه نماييم ، خواهيم ديد پيشگيرى جرم نه تنها از كودكان ضرورت دارد حتى اگر دولت واقعا سعادت افراد جامعهء خود را مىخواهد بايستى قوانينى وضع كند ، و لو با اجراى عدهء زيادى از اصول اخلاقى براى تحكيم مبانى حقوق اجتماع كه به توسط آن قوانين ، از شمار بزه و جرم كاسته شود .
اختيارات دولت در كيفيت پيشگيرى و تأديب كودكان در حقوق اسلامى برگرديم به اصل موضوع ( دخالت دولت در تأديب و پيشگيرى كودكان از ارتكاب

[1] مقدمهء كتاب « سياست - ارسطو » به قلم بارتلمى سانتهيلر ، ص 20 . جملات فوق در كتاب قوانين افلاطون كتاب چهارم پاسخ 56 به اكلينياس آمده است . در ترجمهء فارسى به وسيلهء فاضل ارجمند آقاى محمد حسن لطفى ص 129 و در همين مأخذ ص 125 چنين آمده است : افلاطون از زبان آن مرد آتنى چنين مىگويد : « اگر حكومت جامعه به دست خدا نباشد و انسان فانى در جامعه حكومت كند دردها و مصايب آن جامعه پايان نمىپذيرد . »

281