2 - هيچ انسانى را نمىتوان بدون علت مجوز تحقير نمود .
3 - كرامت ذاتى انسانها موجب آن شده است كه آنان حقوق و تكاليف خاصى را در ايفاى اين حق دارا بوده باشند .
4 - هيچ گونه گرايشهاى سياسى يا وضع اجتماعى و يا هر موقعيت ديگر ، مادامى كه موجب سلب شرافت و حيثيت انسانى نشده باشد ، در داشتن حق كرامت ذاتى خللى نمىرساند .
5 - هر گونه شكنجه يا آزار ، يا هر آن چه كه موجب اهانت بر شئون انسانى محسوب گردد ، ممنوع است .
6 - شرافت و اسم و رسم هيچ كسى نبايد مورد اهانت و حمله قرار بگيرد .
7 - هر انسانى حق آن سطح از زندگى را دارد كه سلامتى و نيازهاى خود و خانوادهء او را از همهء جهات زندگى تأمين نمايد ، و هر انسانى در تمامى شئون زندگى بايد به طورى تأمين شود كه با آبرومندى كامل زندگى كند .
تفاوتهاى حقوق بشر از ديدگاه اسلام و غرب 1 - يكى از اساسىترين تفاوتهاى دو نظام حقوق بشر ( از ديدگاه اسلام و از ديدگاه غرب ) تفكيك كرامت ذاتى از كرامت اكتسابى ارزشى است . توضيح اين كه حقوق بشر از ديدگاه غرب موضوع كرامت و حيثيت و آبرو و شرافت و امثال اين اصطلاحات را در مواد و مقدمات خود به كار مىبرد ولى متأسفانه تفاوتى بين اين دو نوع كرامت ( كرامت ذاتى و كرامت اكتسابى ارزشى ) نمىگذارد ، و به نظر مىرسد كه اين بىاعتنايى و بىتوجهى به كرامت ارزشى به تنهايى مىتواند يكى از عوامل بسيار مهم ركود انسانها و محروميت آنان از تكامل اخلاقى و روحى باشد . كرامت اكتسابى ارزشى عبارت است از آن حيثيت والاى انسانى كه از مراعات حقوق خويشتن و ديگران و انجام تكاليف و وظايف ، نه با استناد به هدفهاى مادى شخصى بلكه مستند به احساس عميق وجدان انسانى كه خداوند متعال به عنوان بزرگترين عامل ترقّى و تكامل در نهاد انسانها به وديعت نهاده است ، سرچشمه مىگيرد .
همان گونه كه در مباحث كلى « حق كرامت » مطرح نموديم ، هر دو نوع كرامت در

160