جمعه شد . البته اين كه اين تغيير روية تا چه اندازه مربوط به رفت و شد وى در جوامع اهل سنت بوده است ، مسأله‌اى ديگر است . آنچه در اين رساله آمده ، استدلالهاى فقهى است و در عين حال از اشاره به طعن سنيان بر شيعيان به دليل عدم اقامهء اين فريضه هم خالى نيست .
كار عمدهء شهيد ثانى در اين رساله نقد رسالهء محقق كركى بود كه مسألهء وجوب تخييرى را مطرح كرده بود . پس از شهيد بسيارى از شاگردان و نوادگان وى به وجوب عينى قائل شدند [1] كه از آن جمله مىتوان به شيخ حسين به عبد الصمد و سيد محمد عاملى صاحب مدارك الأحكام نوادهء دخترى شهيد ثانى اشاره كرد . ما در بخشهاى مقدماتى ، گزارش رسالهء شهيد ثانى را آورده‌ايم . به علاوه ، شيخ حسن كركى فرزند محقق كركى هم رساله‌اى در نقد رسالهء شهيد نوشت كه پس از رسالهء شهيد ارائه كرده‌ايم .
شهيد علاوه بر رسالهء فقهى صلاة الجمعة كه آن در اثبات وجوب عينى نماز جمعه نگاشته است ، رسالهء ديگرى با عنوان الحث على صلاة الجمعة و رساله‌اى هم با عنوان خصائص يوم الجمعة نوشته كه هر سه در مجلد اول رسائل الشهيد الثانى به چاپ رسيده است .
در اينجا ما تنها رسالهء صلاة الجمعهء شهيد را كه پس از رسالهء محقق كركى ، دومين رسالهء پايه‌اى در اين مبحث به شمار مىرود ، ارائه كرده‌ايم .
متن رسالهء صلاة الجمعه را با تصحيح دوست ارجمند و دانشمند و مدقق جناب شيخ رضا مختارى - زيد عزّه - ارائه كرده و همين جا به خاطر لطف ايشان براى اجازهء چاپ آن در اين مجموعه سپاسگزارى مىكنم .

[1] از آن جمله شيخ حسن فرزند وى . بنگريد : معالم العلماء ، ج 1 ، ص 232

135