مباحاتشان بر يك نسق و التزامشان به لوازم تنصّر و بذل اموال در ترويج شعائر نصرانيّت به يك منوال است .
و بعد از وضوح اين معانى و مشاهدهء اشتراك هر دو دستهء مسيحيان قديما و حديثا در اين اتّساع مشرب ، بى ربط بودن آن به داستان آزادى از رقّيّت طواغيت امّت ، با اغماض آن از تمام آنچه گذشت ، عيانا هم مشهود ، و اين مغلطه كارى با اين همه بذل جهد - بعونه تعالى - بى نتيجه خواهد بود ؛ حالا - بحمد اللَّه تعالى - ملَّت بيدار و از مقتضيات دين و مذهب خود كاملا خبر دارند ؛ مقتضيات مذهب مسيحيان را هم كه بين الكلّ مشترك است ، با آزادى از رقّيّت فراعنه و طواغيت ، خوب از همديگر تميز مىدهند [1] ، و به اين مغالطات و مفتريات ، دوباره به اسارت و رقّيّت جبابره تن در نمىدهند ، و به نظير كلمهء كفريّه « لا حكم الَّا للَّه » گفتن بقاياى خوارج نهروان ، از اطاعت احكام پيشوايان روحانى سر نمىپيچند و به روى امام زمان - ارواحنا فداه - شمشير نمىكشند ؛ و ما ظالم پرستان هم چنان روزگارى كه آزادى از اين اسارت و رقّيّت را لا مذهبى و يا از دعوات زنادقه و ملاحدهء بابيّه - لعنهم اللَّه تعالى - جلوه مىداديم و مشروطيّت دولت جائره را دين و مذهبى در مقابل شريعت حقّه به خرج مىآورديم ، مسلمان را به تمكين از اين رقّيّت ملعونه وادار ، و به ازاء اين حسن خدمت تيول و مرسوم [2] و جائزه و انعامها مىگرفتيم ، بعد از اين مگر در خواب ببينيم !

[1] . د : نمىدهند .
[2] . به معناى مقررى ، مواجب ، ماهانه و سالانه ( ر . ك : لغت نامه دهخدا ) در چاپ سوم به كلمهء « رسوم » تغيير يافته كه به همين معنا به كار برده مىشود .

99