إسم الكتاب : الصلاة في الكتاب والسنة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 250)

ظهر و پس از آن نافله عصر و نماز عصر را بخواند و اين كار موجب به تأخير انداختن دو نماز واجب " ظهر و عصر " و نافله هاى آن دو نمى شود و قراردادن يك ذراع و دو ذراع براى وقت ظهر و عصر به اين جهت بوده است كه وقت فضيلت آن دو فراخ گردد و نافله خواندن ، موجب تأخير نماز واجب از وقت فضيلتش نشود و از اين رو خواندن نماز ظهر و عصر پيش از رسيدن سايه به يك ذراع و دو ذراع اشكالى ندارد ، بلكه از برخى روايات به دست مى آيد كه اين بهتر است و در روايت رجاء بن ابى الضحاك آمده است كه امام رضا ( عليه السلام ) ميان نماز ظهر و عصر جز با نافله و ذكر و دعا ، فاصله نمى داد ولى نماز عشاء را تا نزديك به يك سوم از شب ، به تأخير مى انداخت . و رواياتى كه با هم خواندن نمازها را سبب افزونى روزى مى خوانند ، شايد اين گونه با هم خواندن را مى گويند كه دو نماز واجب را همراه با نافله هايشان ، يك جا بياورد . سپس به بازار رود تا موجب پراكنده شدن مشتريان و طرف داد و ستدش نشود ، يا با هم خواندن را براى كسى روا دانسته اند كه به خاطر عذرى ، وضعيتش ايجاب مى كند نافله را نخواند ، به دليل روايتى كه كلينى از عباس ناقد با سندى مجهول نقل كرده است . او مى گويد : هر چه در دستم بود پراكنده شد و طرفهاى داد و ستدم رفتند . پس اين مطلب را به ابو محمد ( عليه السلام ) گفتم ، به من فرمود : نماز ظهر و عصر را با هم بخوان ، آنچه دوست دارى ، مى بينى .
و با سندى كه در آن ابهام وجهل است ، از محمد بن حكيم روايت شده كه گفت : شنيدم ابوالحسن ( عليه السلام ) مى گويد : با هم خواندن دو نماز در آنجاست كه ميان آن دو ، كار مستحبى نباشد . پس اگر ميان آن دو ، مستحبى باشد ، با هم خواندن صدق نمى كند .

171