فصل سى و نهم با هم يا جدا خواندن دو نماز - ابن عمر : هرگاه پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) در سفر شتاب مى كرد ، يا كارى بر او دشوار مى آمد ، نماز مغرب و عشاء را با هم مى خواند [1] .
- حلبى از امام صادق ( عليه السلام ) : هرگاه پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) در سفر بود يا نيازى او را وادار مى كرد ، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم مى خواند .
و امام صادق افزود : عيبى ندارد كه نماز عشاء آخر را در سفر زودتر و پيش از آنكه شفق ناپديد شود ، بخوانى .
- امام على ( عليه السلام ) : پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) در شبهاى بارانى ، نماز مغرب و عشاء را با هم مى خواند ، اين كار را بارها انجام داد .
- معاذ بن جبل : همانا پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) در سال ( غزوه ) تبوك ، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم خواند .
- ابن عباس : پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) در مدينه ، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با هم مى خواند ، بى آنكه وحشتى در كار باشد و يا باران بيايد .

[1] عبارت " كارى بر او دشوار مى آمد " فقط در منبع نخست موجود است .

168