الهى ، نابود مى گردد . گاه نور خير جرقه مى زند و انسان در آن حال به خدا متوجه مى گردد كه اگر براى خاموش نشدن اين بارقه الهى تلاش كند ، شيطان او را رها مى كند و به تدريج اين پرتو نور افشان به نورى هميشگى و حضورى كامل مى انجامد .
خسارت واقعى آن است كه عوامل غفلت را به اختيار خود فراهم آوريم ، چون همت شيطان آن است كه ما را با دست خويش به غفلت اندازد و از نسيم هاى مهر پروردگار در روزگار ، بهره نگيريم ، همان گونه كه روايت شده است : " بى گمان براى پروردگارتان در ايام روزگارتان ، نسيم هايى است ، هان ، خود را در برابر آن نهيد " [1] .
2 - روى گرداندن از بيهودگى بى گمان سرگرم شدن به كارها و گفتگوى بيهوده ، از عوامل اختيارى غفلت و فراموشى است . كار بيهوده ، اراده انسانى را در حفظ ارزش هاى انسانى و اسلامى سست مى كند و توفيق ذكر و حضور در نماز را از او مى گيرد ، حال آن كه حضور قلب در نماز ، بنياد همه اين ارزش هاست .
آن كه موفق به حضور قلب كامل در نماز مى گردد تنها از گناه دورى نمى كند ، بلكه از همه كارهاى بيهوده دورى مى گزيند و شايد آوردن خشوع در نماز به همراه دورى از بيهودگى در سوره مؤمنون به اين نكته اشاره دارد .
خداوند متعال مى فرمايد : " حتما مؤمنان رستگار شدند ، همانان كه در نمازشان فروتنند . و آنان كه از بيهودگى روى گردانند " .
خدايا ما را از رستگاران قرار ده .

[1] بحار الأنوار : 83 / 352 .

15