پنجم در دلت مى گذرانى : ( خدا بزرگتر از آن است ) كه به جوهر و عرض بودن توصيف شود ، تا در چيزى حلول كند يا چيزى در او حلول كند . در تكبير ششم در دلت مى گذرانى : ( خدا بزرگتر از آن است ) كه هر چه بر موجودات حادث ( پديد آمده ) روا بدانى ، چون نابودى و جابجايى و دگرگونى از حالتى به حالتى ، بر او نيز روا دارى . و در تكبير هفتم ، اينكه حواس پنجگانه او را دريابد .
پس حقيقت كشيدن گردن در كوع آن است كه در دلت بگذرانى : به تو ايمان آوردم ، حتى اگر گردنم را بزنى .
و در سر برداشتن از ركوع هنگامى كه مى گويى : " خدا به آن كه او را مىستايد ، گوش مى دهد ، سپاس مخصوص پروردگار جهانيان است " ، حقيقتش اين است : كسى كه مرا از عدم به وجود آورد و حقيقت سجده نخست آن است كه در حال سجده در دلت بگذرانى : مرا از آن ( زمين ) آفريدى و حقيقت سربرداشتن : و مرا از آن خارج كردى و سجده دوم :
و مرا به آن باز مى گردانى و در سر برداشتن ( دوم ) به دلت مى گذرانى : و بار ديگر مرا از آن خارج مى كنى .
و حقيقت نشستن بر سمت چپت و بلند كردن پاى راستت و افكندن آن بر پاى چپت اين است كه به دلت مى گذرانى : خدايا همانا من حق را بر پا كردم و باطل را ميراندم . و حقيقت تشهدت : نو كردن ايمان و بازگشت به اسلام و اقرار به خيزش پس از مرگ است و حقيقت سلام دادنها : بزرگداشت پروردگار سبحان و بزرگ دانستن او از هر چه ستمكاران مى گويند و كجروان توصيف مى كنند . و حقيقت گفته ات :
" سلام بر شما و نيز رحمت و بركات خداوند " ترحم از خداوند سبحان است ، يعنى : اين ( نماز ) امانى براى شما از كيفر روز قيامت است .
سپس امير مؤمنان فرمود : اگر كسى حقيقت نماز را اين گونه نداند ،

132