إسم الكتاب : ادوار فقه و كيفيت بيان آن ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 505)

سيد حسين حمامى ، سيد محمد حجت كوه كمره اى ، سيد محمد تقى خوانسارى ، سيد صدر الدين صدر ، سيد محمد بغدادى ، و . .
آيت الله بروجردى بزرگ مرجع شيعه ، در مقام تدريس يگانه بود و گروه زيادى از طلاب و فضلا در درس ايشان شركت مىكردند . از ميان شاگردان او شخصيتهاى برجسته و بزرگى برخاستند كه در حوزه علميه قم از درخشندگى خاصى برخوردارند و منشأ آثار و خدمات ارزنده اى به اسلام و مسلمين هستند . اينان با تدريس ابحاث فقهى - اجتهادى همراه با ابداعات و نوآوريهاى خويش در گسترش و پويايى آن ابحاث گامهاى مؤثرى برداشته‌اند .
مرحوم بروجردى در بحثهاى فقهى - اجتهادى آراء و نظريات و اصطلاحات جالب پديد آورد كه مجموعه آنها توسط شاگردان برجسته او به عنوان تقرير در زمان خود او چاپ و منتشر گرديد كه مورد استفاده فضلا و علما مىباشد . آيت الله منتظرى ( دام ظله ) پيشگام و طلايه دار اين امر است و كتابهاى اصولى و فقهى ايشان كه به عنوان تقريرات مىباشد خود گويا است .
در آن زمان بيشتر مردم ايران مقلد آيت الله بروجردى بودند ، ولى شيعيان عراق و لبنان اكثرا از مرحوم آيت الله حكيم تقليد مىكردند ، اما آيات عظام ديگر ، گر چه در كشورهاى ياد شده ، شمار اندكى مقلد داشتند ولى مقلدين آنها بيشتر در افغانستان ، پاكستان ، كويت ، بحرين و قطر بودند ، هر چند در همين نقاط نيز مقلدان مرحوم آيت الله بروجردى بيش از ديگران بودند و پس از فوت آيت الله بروجردى در سال 1380 ق از حيث شمار مقلدين آقاى اصطهباناتى و شاهرودى و حكيم هستند .
از سال 1380 تا 1390 ق آيت الله سيد محسن حكيم طباطبايى و آيت الله سيد محمود شاهرودى نيز متصدى مرجعيت بودند و پس از فوت مرحوم حكيم در سال 1390 ق آقاى شاهرودى تا سال 1394 ق به زعامت خود ادامه دادند .
آيت الله حكيم و آيت الله شاهرودى علاوه بر مرجعيت و زعامت عهده دار تدريس

338