لقب قاضى به اين جهت به او داده شد كه مدت 20 يا 30 سال در طرابلس منصب قضاوت را بر عهده داشت .
مفيد ثانى ابو على حسن بن محمد طوسى - فرزند شيخ طوسى - و ملقب به مفيد ثانى در خلال سالهاى 481 تا حدود 520 ق ، از اعاظم فقهاى عصر خود به شمار مىرفت .
اين فقيه شيعى كتاب النهايه پدر خويش شيخ طوسى را شرح كرد .
او با عالم جليل القدر ابن حمزه محمد بن طوسى معروف به عماد طوسى ، صاحب كتابهاى وسيله و واسطه و هم چنين با فقيه بزرگ شيخ سديد الدين حمصى رازى معاصر بود .
< فهرس الموضوعات > حمزة بن على بن زهره < / فهرس الموضوعات > حمزة بن على بن زهره ميان سالهاى 520 تا 585 ق ، فقيهان زيادى بسر مىبردند كه از آنهاست عالم بزرگ على بن زهره حسينى حلبى و سيد جليل و فقيه بزرگوار ابو منصور محمد نقاش و فقيه ارجمند ابو عبد الله حسين بن طاهر و فقيه عالى قدر و اصولى بزرگ ابو المكارم حمزة بن على بن زهرهء حسينى .
مرحوم محدث قمى در الكنى و الالقاب ( جلد 1 ص 288 ) در مورد اين فقيه مىگويد : او پيرامون مسأله امامت ، فقه ، نحو و جز اينها تصانيف زيادى دارد كه از آن جمله است : غنية النزوع إلى علمى الاصول و الفروع ، قبس الأنوار فى نصرة الائمة الاطهار .
< فهرس الموضوعات > ابن ادريس < / فهرس الموضوعات > ابن ادريس ابن ادريس حلى فقيه و مجتهد جوان و نوآور ، بين سالهاى 585 تا 598 ق ظهور كرد .
او پيشگام دورهء پنجم از ادوار فقه و پيشواى دوره پنجم از ادوار اجتهاد محسوب مىشود .
ابن ادريس ، بحثهاى استدلالى و اجتهادى را حياتى تازه بخشيد و در فروع فقه چنان به بحث و استدلال پرداخت كه توانست ركود يك قرن بعد از شيخ طوسى را كه بر حوزه اجتهاد و استنباط سايه انداخته بود در هم شكند . و از نو راه پژوهش و استدلال و نقد و بررسى آراء گذشتگان را به روى فقيهان معاصر خود و فقهاى آينده بگشايد و بدين نحو نظرات علمى او در طول نسلهاى آينده رشدى فزاينده يافت .
اين مجتهد جوان روش استنباط و استخراج احكام را از راه منابع و پايه‌هاى شناخت در

325