هيچ گاه نبايد عامل بىاعتنايى نسبت به انديشه‌ها شود ، و فقها از زمان قديم در اصول پايه مسائل فقهى اختلاف داشتند ، از جمله در خبر واحد ، استصحاب و بحث مفاهيم اكثرا با هم اختلاف دارند و هر يك نظريه اى را ارائه مىدهد ، با اين وصف همه بر اعتبار اقوال اتفاق دارند « ج 3 ص 221 .
سيد مرتضى نيز گفتهء ابن جنيد را نقل مىكند و قول او را در اجماع دخالت مىدهد .
و هر گاه فقها در مسأله اى اتفاق كنند و ابن جنيد مخالفت ورزد ، سيد مرتضى از اتباع قول فقها و مخالفت با نظر او اعتذار مىجويد . ( به اين كه نسب ابن جنيد معلوم است و سيد مرتضى معتقد است كه خروج معلوم النسب لطمه اى به اعتبار و حجيّت اجماع وارد نمىكند ) .
و نيز مرحوم محقق در كتاب معتبر و مجتهد جوان و نوآور مرحوم ابن ادريس در كتاب سرائر و علامه حلى در مختلف الشيعه ، نظرات و آراء او را ذكر كرده‌اند .
و شهيد اول و دوم و ابن فهد و صميرى و محقق دوم كركى ، ابراز مخالفت او را در مسائل اجماعى و اتفاقى دخالت داده‌اند و به قول او استناد نموده‌اند . وقتى شهيد دوم در كتاب « مسالك » در مسأله محروميت زوجه از ارث زمين ، بر سيد مرتضى اعتراض كرده است كه طبق مذهب سيد مرتضى مناسبتر اين است كه قائل به عدم حرمان زوجه مطلقا شود همان طورى كه ابن جنيد اختيار جسته است .
كوتاه سخن آن كه هيچ مانعى ندارد شيخ مفيد در مسائل اجتهادى مبتنى بر كتاب و سنت از استادش ابو على ابن جنيد پيروى كرده باشد ، و بگوييم او « فقه اجتهادى را از جايى ادامه داد كه ابن جنيد ختم نموده است » . گو اين كه تصانيف او به علت عمل به قياس ، در برخى از موارد متروك شده باشد .
5 - در مورد مدرسهء كوفه بايد گفته شود كه در اواخر زندگانى امام ششم ، مدرسهء فقهى شيعه از مدينه كه مدرسه دوم بود به كوفه - يعنى مدرسهء سوم - انتقال يافت . در آن زمان كوفه مركز بزرگ اصطكاك انديشه‌ها به شمار مىرفت ، زيرا انديشمندان بسيارى از مناطق مختلف رهسپار آن سامان شده بودند و وجود اين عناصر گوناگون علمى ، طبعا در شكوفايى و پيشرفت اين مدرسه نقش بسزايى داشت . لازم به توضيح است كه مدرسهء اول فقه به معناى اعم ، دار الارقم در مكه بود كه برنامهء درسى آن غير از برنامهء درسى مدارس مدينه ، كوفه ، قم ، رى ، بغداد ، حله ، كربلا و نجف بوده است .

24