هجرت ) واقع شده و عدهء شركت كنندگان در بيعت اين عقبه از انصار هفتاد يا هفتاد و سه ( 73 ) تن مرد و دو ( 2 ) تن زن بوده‌اند بيعتى كه انجام يافته به نام « بيعت حرب » خوانده شده پس حكم حرب و جنگ با كفار نيز از احكام فقهى و اسلامى است كه در مكه تا حدى سابقه يافته است .
ابن اسحاق پس از اين كه اين مضمون را گفته است « چون خداوند اذن و دستور قتال با كفار به پيغمبر داده بود از اين رو در عقبهء دوم شروطى را علاوه بر شروط عقبهء نخست كه بيعت نساء بوده مقرر داشت و بر حرب اسود و احمر بيعت فرمود » به اسناد خود از عبادة بن صامت چنين نقل كرده كه وى گفته است « بايعنا مع رسول الله فى العقبة الاولى على بيعة النساء على السمع و الطاعة فى عسرنا و يسرنا و منشطنا و مكرهنا و اثره علينا و ان لا ننازع الامر اهله و ان نقول بالحق أينما كنّا و لا نخاف فى الله لومة لائم . لكنّا بايعنا فى العقبة الثانية معه ( ص ) على الحرب » .
باز ابن اسحاق بدين مفاد گفته است « چون پيغمبر ( ص ) به مقاتلهء با مشركان مأمور نبود آنان اصحاب را آزار مىرساندند تا اين كه دستور قتال بوى داده شد نخستين آيه كه در موضوع اذن قتال و احلال دماء مشركان مزاحم ، نازل شده بنا به گفتهء عروة بن زبير و ديگر از علماء ، آيهء شريفهء * ( أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ الله عَلى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ . الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا الله وَلَوْ لا دَفْعُ الله النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَواتٌ وَمَساجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ الله كَثِيراً وَلَيَنْصُرَنَّ الله مَنْ يَنْصُرُه إِنَّ الله لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّه عاقِبَةُ الأُمُورِ ) * [1] و بعد از آن آيهء * ( وَقاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ ) * [2] * ( ) * نزول

[1] - آيات 40 تا 43 از سورهء « الحج » كه از سوره هاى مدنى مىباشد .
[2] - آيهء 189 از سورهء « البقره » كه مدنى است .

90