مكه مىرفته‌اند ( ليكن گفته‌اند هنوز نماز بر امّت واجب نبوده است ) .
در سال سيم از بعثت بموجب * ( فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ . . ) * پيغمبر دستور يافت كه آشكارا به اسلام دعوت كند . در آغاز دعوت به حكم * ( وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ ) * مأمور بود كه از خويشاوندان نزديك خويش شروع كند اين دعوت به تفصيلى كه در تواريخ ياد شده به عمل آمد ليكن تأثيرى نبخشيد . پيغمبر ( ص ) به دعوت پرداخت اين دعوت در اوائل مورد استقبالى زياد نشده و مشركان هم اذيت و آزارى زياد نمىداشتند تا اين كه پيغمبر ( ص ) بتها و بت پرستى را مورد نكوهش و سرزنش قرار داد مشركان به آزار و اذيت اهل اسلام آغاز كردند از جمله در يكى از روزهايى كه پيغمبر ( ص ) با مسلمين در يكى از دره هاى مكه به نماز مشغول بودند گروهى از مشركان بدانجا رفته و به آزار نمازگزاران پرداختند به طورى كه عاقبت كار بزد و خورد كشيد و سعد وقّاص يكى از مشركان را سر بشكست و ديگران پراكنده گشتند . گفته‌اند اولين خونى كه در اسلام ريخته شده همين خون بوده است [1] .
در سال پنجم از بعثت كار اذيت و آزار بالا گرفت و بر اهل اسلام كار دشوار شد .
پيغمبر مسلمين را به مهاجرت به حبشه دستور فرمود . گروهى از اهل اسلام كه شمارهء ايشان ده يا يازده مرد و چهار زن [2] بوده براى نخستين بار ( به گفتهء مجلسى و برخى ديگر در ماه رجب از سال پنجم بعثت ) نهانى به حبشه مهاجرت كردند . بعدهم

[1] - تاريخ طبرى و غير آن .
[2] - اين مردان عبارت بوده‌اند از : 1 - زبير بن عوام 2 - عبد اللَّه بن مسعود 3 - عبد الرحمن بن عوف 4 - مصعب بن عميره 5 - عثمان بن مظعون 6 - حاطب بن عمر 7 - سهيل بن بيضا 8 - عثمان بن عفان 9 - ابو حذيفة بن عتبه 10 - ابو سلمة بن عبد الاسد 11 - عامر بن ربيعه . و چهار زن زنان اين چهار تن اخير بوده‌اند كه نخست ، رقيه دختر پيغمبر و زن عثمان بن عفان دوم سهله دختر سهل بن عمر زن ابو حذيفه سيم ام سلمه دختر ابو اميه زن ابو سلمه چهارم ليلى دختر ابو خثيمه زن عامر بوده‌اند .

77