وضو و نماز از آن چه هم اكنون گفته شد چنان بر مىآيد كه نماز و وضوء ، در همان سال بعثت پيغمبر ( ص ) آموخته شده و بعدها بر امت واجب گرديده ليكن ظاهر برخى از عبارات مىرساند كه اين دو امر پيش از سال بعثت تعليم شده بوده است .
در بحار از كافى اين مضمون ، منقول است « چون پيغمبر ( ص ) به سن 37 سال رسيد در خواب چنان مىديد كه گويا كسى به نزد او مىآيد و مىگويد « يا رسول الله » .
وقتى در آن هنگام كه در ميان كوهها گوسفند مىچرانيد چنان اتفاق افتاد كه كسى را ديد به او گفت « يا رسول الله » از وى پرسيد تو كيستى ؟ پاسخ داد من جبرئيلم و خدا مرا بسوى تو فرستاده كه به رسالت مژده ات دهم آنگاه براى پيغمبر ( ص ) وضو ساخت و به او ياد داد كه رو و دو دست را از مرفق بشويد و سر و دو پا را تا كعبين مسح كند آنگاه ركوع و سجود را به او آموخت . چون چهل سال پيغمبر تمام شد روزى على ( ع ) بر وى وارد شد ديد نماز مىخواند پرسيد اين كار چيست ؟ گفت نماز است كه خدا به من امر فرموده آنگاه على را به اسلام دعوت كرد او پذيرفت . و با وى نماز گزارد . خديجه نيز اسلام آورد . پيغمبر ( ص ) به نماز مىايستاد على و خديجه به او اقتداء مىكردند . چند روز كه از اين واقعه گذشته بود ابو طالب به منزل پيغمبر ( ص ) داخل شد جعفر هم با او بود ديد پيغمبر نماز مىخواند و على ( ع ) در يك كنار با او به نماز مشغول است ابو طالب به جعفر گفت « صل جناح ابن عمّك » به آن كنار ديگر پسر عمت متصل شو و در آن كنار او به نماز بايست . . » بهر حال پس از اين كه پيغمبر ( ص ) از جبرئيل قرائت و وضوء و نماز را ياد گرفت

73