ابو اسحاق شيرازى پس از نقل اين قسمت چنين افاده كرده است : « در ميان صحابه جز اينان كه به تفصيل نامشان برده و ترجمهء حالشان آورده شد ، « خلقى بسيار » مىباشد كه از ايشان فقه و فتوى نقل گرديده است :
از مردان مانند طلحة بن عبيد الله و زبير بن عوّام و سعد بن ابى وقّاص و سعيد بن زيد و عبد الرّحمن بن عوف و ابو عبيدهء جرّاح و حذيفة اليمان و حسن و حسين و معاويه و عمرو عاص و خالد وليد و مسعود بن مخرمه و ضحّاك بن قيس و عمّار ياسر و ابو ذر غفارى و ابو نضرهء غفارى و سلمان فارسى و عبادة بن صامت و شدّاد بن اوس و فضالة بن عبيد انصارى و ابو مسعود بدرى و ابو ايّوب انصارى و ابو قتادهء انصارى و ابو طلحهء انصارى و ابو اسيد بن مالك و نعمان بن بشير و براء بن عازب و زيد بن ارقم و ابو حميد اسلمى و ابو بردهء اسلمى و عبد الله بن ابى اوفى اسلمى و واسلة بن اسقع ليثى و ابو امامهء باهلى و عقبة بن عامر جهنى و سمرة بن جندب فزارى و افرادى ديگر مانند ايشان .
و از زنان : فاطمه دختر پيغمبر ( ص ) و حفصه دختر عمر و امّ سلمه و امّ حبيبه و اسماء دختر ابى بكر و امّ الفضل دختر حارث و امّ هانى دختر ابو طالب » اين بود خلاصه آن چه ابو اسحاق در بارهء فقيهان عهد صحابه كه به گفتهء او اين عهد در بين سال نود تا سال صد انقراض يافته ، آورده است .
اشخاصى را كه ابو اسحاق بعنوان فقيه در اين عهد ، به اجمال يا به تفصيل ، ياد كرده شايد ، كم يا بيش ، از اين لحاظ چنان باشند كه او گفته و آورده است يعنى در آن عهد ، تا حدّى ، مأخذ فقه و مرجع فتوى بوده‌اند و از اين باب بر او ايرادى نيست ليكن در همان عهد كسانى ديگر مرجع و مأخذ بوده‌اند كه بايد مراتب فقه و فضل ايشان نيز به تفصيل ياد مىگرديد . از جمله سلمان پارسى مىباشد كه ابو اسحاق در طىّ تعديد « خلقى بسيار » از فقيهان نام او را گنجانده در صورتى كه سلمان به اعتبار فقاهت نيز از كسانى است كه بايد

488