ابو اسحاق شيرازى در كتاب « طبقات الفقهاء » گفته است : « و انقراض عصر الصّحابة ما بين تسعين إلى مائة » و همو از واقدى قسمتى را نقل كرده كه ترجمه آن اين است :
« آخرين كسى كه از صحابه در كوفه مرده عبد الله بن ابى اوفى بوده ، در سال هشتاد و شش ، و آخرين كسى كه در مدينه وفات يافته سهل بن سعد ساعدى در سال نود و يك به سن صد سال بوده است . و آخرين كسى از صحابه كه در بصره در گذشته انس بن مالك در سال نود و يك يا نود و سه بوده است . و آخرين كسى از صحابه كه در شام بامداد عمرش به شام رسيده عبد الله بن يسر در سال هشتاد و هشت بوده است .
« از كسانى كه فقط به تشرف ديدار پيغمبر ( ص ) فائز شده و در شمارهء صحابه نيست آخرين كسى كه وفات يافته ابو الطفيل عامر بن واثله بود كه پيغمبر ( ص ) را ديده و از همه كسانى كه او را ديده‌اند بعدتر مرده است . » ابو طفيل در دولت مختار بن ابى عبيدهء ثقفى رأيت دار بوده و به رجعت اعتقاد داشته و بعد از سال صدم وفات يافته است .
از اشعار ابو طفيل است .
< شعر > أيدعوننى شيخا و قد عشت حقبة ؟
و هنّ من الازواج نحوى نوازع و ما شاب رأسي من سنين تتابعت علىّ و لكن شيّبتني الوقائع < / شعر > از عبارت فاضل ممقانى چنين برمىآيد كه ابو طفيل را نيز از صحابه به حساب آورده آنجا كه در ذيل گفتگو در تعريف « صحابى » گفته است : « و امّا آخرهم موتا فقد قيل : انه على الاطلاق من غير اضافة إلى النّواحي و البلاد ابو الطَّفيل [1] عامر بن واثلة مات سنة

[1] - سيوطى در تاريخ الخلفاء مرگ ابو الطفيل را در زمان سلطنت هشام بن عبد الملك كه از سال صد و پنج تا سال صد و بيست و پنج بوده ضبط كرده است . ابن اثير در كتاب « الكامل » فوت او را در سنهء صد ضبط كرده است .

393