صلاته فسلَّم فى الرّكعتين . . و انّما فعل ذلك به رحمة لهذه الامّة لئلَّا يعيّر المسلم اذا هو نام عن صلاته او سها فيها فقال : قد أصاب ذلك رسول الله صلَّى الله عليه و آله و سلَّم . » بهر حال اين دو مسأله بويژه مسألهء ، سهو نبى ، در قرون اول اسلام و مخصوصا در قرن سيم سخت مورد بحث و اثبات و نفى واقع گرديده به طورى كه شايد تا حدى از بحث علمى خارج گشته و جنبهء تعصب در آن به كار آمده و از اين رو اشخاص بزرگ رعايت جانب ادبار نسبت بهم به كنار نهاده و كلماتى زننده و تند در بارهء هم ادا كرده‌اند .
شيخ صدوق در كتاب « الفقيه » بنا بنقل مجلسى ، بدين مضمون گفته است :
« غلاة و مفوّضه [1] ، لعنهم الله سهو نبى را انكار مىكنند و مىگويند اگر روا باشد كه در نماز سهو كند بايد روا باشد كه در تبليغ هم سهو بنمايد چه نماز بر او فريضه است چنان كه تبليغ نيز فريضه مىباشد . و اين استدلال ايشان بر ما متوجه نيست چه همه احوالى كه ميان پيغمبر ( ص ) و ديگران مشترك مىباشد بر پيغمبر ( ص ) نيز همان عوارض جارى مىگردد كه بر ديگران پس پيغمبر ( ص ) مانند ديگر مردم است از لحاظ عباداتى كه بر ايشان لازم مىباشد ليكن ديگر مردم مانند او نمىباشند در احكام اختصاصى او .
« از جمله حالاتى كه به پيغمبر ( ص ) اختصاص دارد نبوّت است و تبليغ از شرائط آن مىباشد و روا نيست كه بر پيغمبر ( ص ) در موضوع تبليغ حالى طارى گردد كه در نماز جائز و روا مىبود زيرا تبليغ عبادتى مختصه و نماز از عبادات مشتركه است و به آن عبوديت او به ثبوت مىرسد . و به اثبات غلبهء خواب بر او ، بى قصد و ارادهء خودش به طورى كه از خدمت پروردگار باز ماند ، ربوبيّت از وى منتفى مىگردد چه وصف * ( لا تَأْخُذُه سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ ) * از اوصاف خداوند حى قيوم مىباشد .

[1] - شيخ مفيد در كتاب شرح عقائد صدوق چنين افاده كرده است : « مفوّضه صنفى از غلاة مىباشند كه با ديگر غلاة از چند جهت فرق دارند از آن جمله آن كه ايشان بحدوث ائمه و مخلوق بودن آنان و نقى قدم از ايشان ، با اعتقاد به اين كه ايجاد و رزق خلق به وسيلهء ايشان مىباشد ، اعتراف دارند و مىگويند : خدا در عالم آفرينش ائمه را آفريده و بس و آفريدن عالم را به ايشان تفويض كرده است »

332