چون رسول عليه السلام به مدينه آمد شانزده ماه روى بيت المقدس مىكرد بروايت براء بن عازب و بروايت عبد الله عباس هفده ماه و بروايت سدّى هيجده ماه و بروايت انس نوزده ماه و بروايت معاذ جبل سيزده ماه .
« چون رسول در مدينه به فرمان خداى تعالى روى ببيت المقدس مىكرد در نماز ، و پيش از آن به مكه روى به كعبه كردى ، جهودان به آن شادمان بودند و خويشتن را در آن تشريفى مىشناختند به رسول تقرّبى مىكردند رسول عليه السلام طمع به ايمان ايشان دربست خداى تعالى قبله بگردانيد تا رسول عليه السلام و صحابه ، رضى الله عنهم ، بدانستند كه اين موافقت جهودان نه از آن بود كه چيزى در دل داشتند .
چون قبله به كعبه افتاد جهودان كه تقرّب مىكردند برگشتند و دشمنى و تبرّى آشكارا كردند خداى تعالى عزّ و جلّ براى آن گفت * ( إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلى عَقِبَيْه ) * و اين وجهى است در غرض خداى تعالى در قبله به گردانيدن و اين وجهى معتمد است و ظاهر قرآن بر اين دليل مىكند . . » مجلسى ، در طى حوادث سال دوم هجرت كه از « المنتقى » تأليف كازرونى نقل كرده ، اين مضمون را آورده است « . . چون پيغمبر ( ص ) به مدينه هجرت كرد مأمور شد كه بسوى بيت المقدس نماز بگزارد تا يهود او را تكذيب نكنند چه او در توراة بعنوان صاحب دو قبله توصيف شده بود . . محمّد بن حبيب هاشمى گفته است : در ظهر روز سه شنبه نيمهء شعبان قبله تحويل يافت . پيغمبر ( ص ) در آن روز به خانه بشر بن براء بن معرور در بنى سلمه براى ديدار مادر بشر رفت و در آنجا با اصحاب صبحانه ميل كرد چون ظهر شد با ياران خود در « مسجد قبلتين [1] » به نماز ايستاد دو ركعت از نماز خود را بسوى شام ( بيت المقدس ) خواند در اثنائى كه در

[1] - چنان كه از تفسير كبير رازى و غير آن به ياد دارم اين مسجد ، همان مسجد قبا بوده است .

166