إسم الكتاب : ادوار فقه ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 589)

« در آن مدت ده پانزده ( به قولى دوازده ) روز در خانهء عمرو بن عوف منزل داشت تا على ( ع ) برسيد و در همان خانه وارد گرديد پس از ورود على از « قباء » بسوى بنى سالم بن عوف حركت كرد و اين روز روز جمعه و هنگام طلوع آفتاب بود چون به بنى سالم رسيد دور زمينى را خطى كشيد و آن را مسجد قرار داد و قبله اشرا معين كرد و هنگام ظهر دو خطبه بخواند و نماز جمعه در همان جا بگزارد و در همان روز با على بسوى مدينه روان شد و بهر خانواده از انصار كه مىرسيد مردم احترامش را به پاى مىخاستند و ورودش را به منزل خود درخواست مىكردند و از مىفرمود « جلو شتر را باز گذاريد او خود مأمور است و در آنجا كه بايد فرو مىخوابد تا رسيد بدين موضع كه مىبينى ( پس على بن الحسين با دست خود بدر مسجد پيغمبر ( ص ) آنجا كه نماز جنائز در آنجا خوانده مىشود اشاره كرد ) پس فرو خوابيد . پيغمبر فرود آمد و ابو ايوب بار و بنه را برگرفت و به خانهء خود برد پيغمبر ( ص ) و على در آنجا مىبودند تا مسجد پيغمبر و خانه براى او و على ساخته شد و از خانهء ابو ايوب به آن جا انتقال يافتند . . » پس از يكى دو سؤال و جواب ديگر على بن الحسين ( ع ) در پاسخ سؤال دوم سعيد اين مضمون را گفته است « . . خديجه پيش از هجرت به غصه بمرد و ابو طالب يك سال پس از وى در گذشت پيغمبر ( ص ) از آن پيش آمد بسيار اندوهناك و از تعدى و تجاوز قريش بيمناك و از ماندن در مكه ملول و غمناك بود تا از جانب خدا اين فرمان شريف الهى « اخرج من القرية الظالم أهلها » از ميان ستمگران بيرون شو و به مدينه رو آور و براى قتال آماده باش نازل شد پيغمبر ( ص ) بموجب اين فرمان الهى به مدينه مهاجرت كرد .
« پرسيدم در چه زمانى نماز بدين وضع كنونى بر مردم واجب گرديد گفت در مدينه هنگامى كه دعوت آشكار و اسلام نيرومند و جهاد واجب گشت هفت ركعت بر نمازهاى روزانه افزوده شد . دو ركعت بر هر يك از ظهر و عصر و عشاء

114