يعنى : " اگر امام معصوم ( عليه السلام ) ديد كسى را كه زنا يا شرب خمر مىكند بر اوست كه بر او حد جارى نمايد و منتظر قيام بينه و اقرار ( ادله قانونى ) نماند ، و اين حق براى غير امام معصوم ( عليه السلام ) نيست كه غير امام ( عليه السلام ) اگر به چشم خود كسى را كه در حال زنا يا شرب خمر است ديد نمىتواند حد جارى نمايد بلكه بايد منتظر بماند تا بينه و اقرار ( ادله قانونى ) به همان كيفيت مخصوص اقامه شود " .
پس با توجه به ادله فوق قاعده حجيت علم قاضى در حدود الهى استثنا داشته و قاضى در آن موارد بايد با استناد به طرق مشخص قانونى اقدام نمايد .

42