تأييد و حول و قوّهء آن ذات مقدّس بداند و بشمارد . و حقايق اين امور را به سرّ قلب برساند و سرّ اين لطايف را به ذائقهء دل بچشاند تا قلب به ذكر حق زنده شود و دل حياة جاويد به حق پيدا كند .
و چون صبح افتتاح اشتغال به كثرات و ورود در دنيا است و با مخاطرهء اشتغال به خلق و غفلت از حق انسان مواجه است ، خوب است انسان سالك بيدار در اين موقع باريك براى ورود در اين ظلمتكدهء تاريك به حق تعالى متوسّل شود و به حضرتش منقطع گردد . و چون خود را در آن محضر شريف آبرومند نمىبيند ، به اولياء امر و خفراى زمان و شفعاء انس و جان ، يعنى رسول ختمى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم و ائمّهء معصومين عليهم السلام ، متوسّل گردد و آن ذوات شريفه را شفيع و واسطه قرار دهد . و چون براى هر روزى خفير و مجيرى است ، پس روز شنبه به وجود مبارك رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله ، و روز يكشنبه به حضرت امير المؤمنين عليه السلام ، و روز دوشنبه به امامان همامان سبطان عليهما السّلام ، و روز سه شنبه به حضرات سجّاد و باقر و صادق عليهم السلام ، و روز چهار شنبه به حضرات كاظم و رضا و تقى و نقى عليهم السلام ، و روز پنجشنبه به حضرت عسكرى عليه السلام ، و روز جمعه به ولىّ امر عجّل اللَّه فرجه الشّريف ، متعلَّق است ، [1] مناسب آن است كه در تعقيب نماز صبح براى ورود در اين بحر مهلك ظلمانى و دامگاه مهيب شيطانى ، متوسّل به خفراى آن روز شود ، و با شفاعت آنها ، كه مقرّبان بارگاه قدس و محرمان سرا پردهء انسند ، از حق تعالى رفع شرّ شيطان و نفس امّارهء بالسّوء را طلب كند ، و در اتمام و قبول عبادات ناقصه و مناسك غير لايقه ، آن بزرگان را واسطه قرار دهد . البته حق تعالى شانهء چنانچه محمّد صلَّى اللَّه عليه و آله و دودمان او را وسايط هدايت و راه نماهاى ما مقرّر فرموده و به بركات آنها امّت را از ضلالت و جهل نجات مرحمت فرموده ، به وسيله و شفاعت آنها قصور ما را ترميم و نقص ما را تتميم فرمايد و اطاعات و عبادات

[1] - بحار الانوار ، ج 24 ، ص 239 . از الخصال ، ج 2 ، ص 394 ، باب 7 . .

379