مىدهند - من حيث لا يشعرون 16 : 26 - كه ميل ندارند سعادت ديگرى در دار تحقّق موجود باشد جز شهوات حيوانى ، با آن كه اگر سعادت عقليّه هم در عالم باشد به بطن و فرج آنها ضررى نمىرساند .
امثال ماها كه از حدّ حيوانيّت تجاوز نكرديم ، جز بهشت جسمانى و ادارهء بطن و فرج چيز ديگر نداريم ، و به آن هم با تفضل خداى تعالى اميد است برسيم ، لكن گمان نكنيم كه سعادت منحصر به آن است و بهشت حق تعالى محصور به همين بهشت حيوانى است ، بلكه براى حق تعالى عوالمى است كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و خطور در قلب هيچ كس نكرده . و اهل محبّت الهيه و معرفت اللَّه را اعتنائى به هيچ يك از بهشتها نيست و توجّهى به عالم غيب و شهادت نمىباشد ، و براى آنها جنّت لقاء است .
و اگر آيات قرآنيّه و احاديث واردهء از اهل بيت عصمت را بخواهم در اين باب ذكر كنم ، مخالف با وضع اين اوراق است ، و اين مقدار نيز از طغيان قلم ذكر شد . و مقصود عمدهء ما توجّه دادن قلوب بندگان خدا است به آنچه براى آن خلق شدند كه آن معرفت اللَّه است كه از همهء سعادات بالاتر است و هيچ چيز جز مقدّمهء آن نيست . و مقصود ما از كسانى كه خار راه سلوكند علماء بزرگ اسلام و فقهاء كرام مذهب جعفرى عليهم رضوان اللَّه نيست ، بلكه بعضى از اهل جهل و منتحلين به علم از راه قصور و جهل ، نه تقصير و عناد ، راهزن بندگان خدا شدند . و به خداى تعالى پناه مىبرم از شرّ طغيان قلم و نيّت فاسده و مقصود باطل و الحمد للَّه اوّلا و آخرا و ظاهرا و باطنا .

155