صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : « خداى تعالى مىفرستد عذاب حتم مقضىّ را براى قومى ، پس قرائت مىكند بچه اى از بچه هاى آنها در كتاب : الحَمْدُ لله رَبِّ الْعالَمين ، 1 : 2 چون خداى تعالى مىشنود ، چهل سال عذاب را از آنها مرتفع كند . » [1] و از ابن عباس منقول است كه در حالى كه ما نزد رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بوديم ناگاه فرشته اى آمد و گفت : « بشارت باد تو را به دو نورى كه به تو داده شده ، و به انبياء قبل از تو داده نشده . آن دو نور فاتحة الكتاب و خواتيم سورهء بقره است . قرائت نكند هرگز حرفى از آن را مگر آن كه حاجت او را مىدهم . » [2] و اين روايت را در مجمع ، قريب به اين مضمون ، نقل نموده است . [3] فصل ششم در شمه اى از تفسير سورهء مباركهء « توحيد » بدان كه اين سورهء شريفه چون نسب حق تعالى است - چنانچه در احاديث شريفه است ، از آن جمله در كافى شريف سند به حضرت صادق سلام اللَّه عليه رساند كه فرمود : « يهود سؤال كردند از حضرت رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، گفتند بيان كن براى ما نسب پروردگار خود را . پس ، آن حضرت سه روز درنگ فرمود و جواب آنها را نداد . پس از آن نازل شد : قُلْ هُوَ الله احَدٌ 112 : 1 تا آخر آن . » [4] - از اين جهت ، عقول بشر عاجز است از فهم حقايق و دقايق و اسرار آن ، ولى با اين وصف ، آنچه اهل معرفت را از آن

[1] - التفسير الكبير ، ج 1 ، ص 178 . .
[2] - مستدرك الوسائل ، « كتاب الصّلوة » ، « أبواب القرائة » ، باب 44 ، حديث 3 . .
[3] - مجمع البيان ، ج 1 ، ص 18 . .
[4] - اصول كافى ، ج 1 ، ص 122 ، « كتاب التوحيد » ، « باب النسبة » ، حديث 1 . .

301